چگونه می توانیم نظام ارزشی مان را به بوته ی آزمایش بگذاریم؟من معتقدم برای این کار تنها دوراه وجود دارد.راه آخر آزمون((مامان))نامیده می شود.هرزمانی که شما کاری را انجام می دهید،هرآن چه که انجام می دهید،هرکجا و با هرکسی،در خانه یا در محل کار،تنها یا باکسی دیگر،اگر در ارزشمندی آن کار شک دارید،از خودتان بپرسید((اگر مادرم مرا در حال انجام این کار می دید آیا او به من افتخار می کرد یا این که سرش را از شرمندگی به زیر می انداخت؟ارزش هایتان بایستی به سرعت مشخص شوند.اگر شما در آزمون((مامان))موفق شوید و در آزمون های دیگر شکست بخورید،شما موفق شده اید و اگر شما در آزمون مامان شکست بخورید و در آزمون های دیگر موفق شوید،شما شکست خورده اید.

این کار ارزش تکرار کردن را دارد.درباره ی آن بیندیشید.هرزمانی که می خواهید ارزشی را مشخص کنید از خودتان بپرسید((اگر مادرم مرا در حال انجام این کار می دید آیا او به من افتخار می کرد یا این که او سرش را از شرمندگی به زیر می انداخت؟))ابهام به زودی برطرف می شود و شما به آسانی به پاسخ می رسید.

اگر آزمون((مامان))جواب نداد من آزمون دیگری به نام آزمون((بابا))را پیشنهاد می کنم.هر زمانی که شما کاری را انجام می دهید،هر آن چه که انجام می دهید،هر کجا و با هرکسی،در خانه یا درمحل کار،تنها یا با کسی دیگر،اگر در ارزش ها شک دارید،از خودتان بپرسید((اگر بچه هایم مرا در حین انجام این کار می دیدند آیا می خواستم که آن ها مرا ببینند،یا این که من شرمنده می شدم؟))دوباره تیرگی ها برطرف می شود و شما به پاسخ دست خواهید یافت.

اگر این دو آزمون ارزش های یک شخص را مشخص نکند،پس آن فرد از جاده ی انسانیت به دور افتاده  و وجدانش را از دست داده است.