نابرابریِ شادی، به‌لحاظ روان ‌‌شناختی، هم‌ارز نابرابریِ درآمدی است و از سال ۲۰۱۲، گزارش شادی جهانیْ مؤید این ایده بوده است که «شادی»، نسبت‌ به شاخص‌هایی همچون ثروت، تحصیلات یا تندرستی، سنجۀ مناسب‌تری برای ارزیابی رفاه انسان است.

 به گزارش مطالعه شادی جهانی سال 2016 سازمان ملل متحد، کشور سوییس که سال گذشته اولین کشور در لیست بود، امسال به نفع دانمارک در رتبه دوم جای گرفت. کشورهای ایسلند، نروژ، فنلاند، هلند، نیوزیلند و استرالیا به ترتیب شاد ترین کشور های دنیا معرفی شدند. هفت کشور از 10 کشور شاد دنیا، از کشور های کوچک و متوسط اروپای غربی هستند.

 براساس گزارش شادی جهانی، سه کشور ایرلند، ایسلند و ژاپن پس از بحران اقتصادی سال 2007 و زلزله توانسته اند رتبه خود را در میان شاد ترین کشور های دنیا همچنان حفظ کنند. از نظر یکی از محققان این مطالعه، در مورد ژاپن، شاخص همدلی و همبستگی و حمایت اجتماعی این کشور را نجات داده است.

 کاستاریکا، جلوتر از خیلی کشور های ثروتمند تر از خودش در رتبه 14 قرار گرفته است. این کشور با وجود اینکه وضعیت اقتصادی چندان خوبی ندارد، می تواند مثالی از یک جامعه سالم و شاد باشد.

براساس این گزارش که چهارمین گزارش شادی جهانی بود (نخستین گزارش سال 2012 توسط سازمان ملل متحد منتشر شد)، آمریکا در رتبه سیزدهم قرار گرفته است. کشور آلمان در رتبه شانزدهم، بلژیک در رتبه هجدهم و بریتانیا در رتبه 23 جای دارد.

 کشور فرانسه، سی و دومین کشور گزارش شادی جهانی است و دو پله از عربستان سعودی جلوتر است. رتبه کشور های اسپانیا و ایتالیا به ترتیب 37 و 50 است. کشور آفریقایی بروندی، با رتبه 157 کمترین شاخص شادی را در میان کشور ها دارد. کشور جنگ زده سوریه رتبه 156 را دارد و یکی مانده به آخر لیست است. کشور توگو با رتبه 155، افغانستان با 154 و بنین با 153 وضعیتی به مراتب بدتر از روآندا، گینه، لیبریا و تانزانیا دارند.

 به اعتقاد پژوهشگرانی که این مطالعه را انجام دادند، شش عامل سرانه تولید ناخالص داخلی، حمایت های اجتماعی، امید به زندگی، آزادی اجتماعی، سخاوت و عدم فساد از شاخص های بررسی شده برای سنجش شادی کشور ها هستند.

 ایران که در سال های اخیر در این فهرست پیشرفت کرده است، امسال با 5 رتبه پیشرفت نسبت به سال 2015 صد و پنجم شد.